Фота: Вольга Мішчанка/Ілюстрацыя: Кацярына Бабок
Простая казка, створаная, каб даць урок дабрыні першакласнікам, атрымала такі велізарны водгук, што яе апублікавалі ў выглядзе кнігі і паставілі на яе аснове музычны спектакль.
У гутарцы з The Epoch Times аўтарка Людміла Арол, лагапед з Украіны, распавяла, чаму яе «Казка пра Лотас», якая першапачаткова была напісаная для дзяцей, можа знайсці водгук нават у дарослых і натхніць людзей усіх узростаў.
Ілюстрацыя: Кацярына Бабок
Казка распавядае пра жыццёвы шлях маленькага насеннечка лотаса, пахаванага глыбока пад водамі таямнічага Чароўнага возера. Насеннечка праходзіць нялёгкі шлях і перамагае дзіўных істот, каб потым з’явіцца з мутных вод у выглядзе пышнай кветкі лотаса. Аднак гэта чароўнае ператварэнне магчыма толькі пры ўмове, што насеннечка будзе памятаць, чаму вучыў беласнежны Вялікі Лотас: пра «Тры скарбы» — Ісціну, Дабрыню і Цярпенне.
Людміла Арол. Фота: Вольга Мішчанка
Людміла Арол кажа, што прычына, з якой яе простая казка кранула сэрцы людзей па ўсім свеце, — гэта «магутнае энергетычнае пасланне вечных законаў: Ісціны, Дабрыні і Цярпення».
«Гэтыя ”Тры скарбы“ знаходзяць водгук у душы чалавека любога ўзросту. Яны патрэбныя кожнаму. У кожнага павінна быць надзея выправіць тое, што ідзе не так», — кажа Людміла. — «У нашым жыцці, як у казцы, Вялікі Лотас усіх чакае і спадзяецца, што мы зможам удасканальвацца на працягу ўсяго жыцця».
Людміла, якая працавала ў медыцынскай сферы 12 гадоў, распавядае, што атрымлівае шмат станоўчых водгукаў пра свой твор. «Казка пра Лотас» упершыню была выпушчаная ў 2013 годзе накладам 10 000 асобнікаў і ў цяперашні час даступная анлайн на 35 мовах (у тым ліку на беларускай), прычым некалькі моў знаходзяцца на завяршальнай стадыі перакладу.
Людміла згадвае, што адна чытачка з Адэсы сказала:
«Гэтая казка пра найгалоўнейшае. Гэта не дзіцячая казка, а гісторыя для дарослых. Усім дарослым важна прачытаць яе».
А адзін мужчына з Арменіі сказаў:
«Гэта ж гісторыя пра мяне!».
Кітайскі іерогліф на гэтай ілюстрацыі чытаецца як «Джэнь» і азначае «Ісціна». Ілюстрацыя: Кацярына Бабок
«Тры скарбы»
Распавядаючы пра «Тры скарбы», пра якія ідзе гаворка ў казцы, Людміла падзялілася, што гэты маральны арыенцір насамрэч паходзіць са старажытнай духоўнай дысцыпліны Фалунь Дафа, якую яна практыкуе з 2001 года.
Фалунь Дафа, або Фалуньґун, — гэта практыка самаўдасканальвання, якая складаецца з пяці комплексаў медытатыўных практыкаванняў і маральных прынцыпаў «Ісціна, Дабрыня, Цярпенне». Гэтая практыка набыла вялікую папулярнасць у канцы 1990-х гадоў, атрымаўшы прызнанне за велізарную карысць для здароўя. У выніку яна распаўсюдзілася ў больш за 100 краінах. У цяперашні час больш за 100 мільёнаў чалавек з усіх слаёў грамадства займаюцца Фалуньґун.
Людміла Арол выконвае пятае практыкаванне Фалуньґун. Фота: Вольга Мішчанка
Раней Людміла пакутавала ад моцных боляў у пазваночніку з прычыны міжпазваночных грыж, а таксама мела хранічны танзіліт. Праз фінансавыя цяжкасці дзеля Людмілы было не так многа варыянтаў лекавання. Яна вырашыла заняцца лячэбнай фізкультурай, у выніку чаго знайшла Фалунь Дафа.
Падчас сеансу лячэбнай фізкультуры інструктар сказала, што адзін з рухаў, які Людміла рабіла, быў позай ціґун, і параіла ёй пашукаць практыку ціґун, калі гэтая поза прыносіць палёгку. Праз тры месяцы Людміла ўбачыла на вуліцы аб’яву пра бясплатную практыку ціґун пад назвай Фалунь Дафа.
Людміла кажа, што дзякуючы практыкаванням яна паступова аднавіла сваё здароўе. Яна таксама навучылася глядзець на праблемы па-іншаму: у пазітыўным святле.
«Мы не павінны шукаць вінаватага ў нашых праблемах і павінны старацца памятаць, што шанцаў змяніць іншых амаль няма», — кажа Людміла. — «Але, змяняючы сябе, мы ў пэўнай ступені мяняем сваё асяроддзе».
Канкрэтны план самаўдасканальвання
Людміла вырашыла абраць кветку лотаса ў якасці галоўнага героя казкі, калі яе сяброўка, якая выкладае ў школе, спытала, ці можа яна скласці план урока Дабрыні для дзяцей. Людміла тлумачыць, што лотас не толькі сімвалізуе чысціню і міласэрнасць на Усходзе, але і з’яўляецца сімвалам самаўдасканальвання. Яна спадзяецца, што гэтая казка заахвоціць бацькоў, педагогаў і дзяцей да дыскусіі пра тое, як моцныя маральныя асновы могуць дапамагчы любому чалавеку, калі ён сутыкаецца з цяжкімі сітуацыямі.
«Я веру, што калі ў чалавека з дзяцінства закладзены трывалы падмурак маральных каштоўнасцяў, калі ён мае інструмент, каб адрозніваць дабро і зло, чалавек атрымлівае магчымасць пражыць годнае жыццё, не страціць сябе і супрацьстаяць спакусам», — кажа Людміла.
Ірына Вятрак, рэжысёр Адэскага дзіцячага тэатра, у 2013 годзе паставіла музычны спектакль па «Казцы пра Лотас».
Ілюстрацыя: Кацярына Бабок
Ірына распавяла Людміле, што ў дзяцей палепшыліся паводзіны і паспяховасць у школе.
Была адна цікавая гісторыя, якая вылучалася сярод іншых: 16-гадовы акцёр пасля выступу сказаў:
«Ці вы заўважылі, што я перастаў заікацца?».
Маральнымі прынцыпымі, пра якія распавядаецца ў казцы, можна карыстацца ў рэальных жыццёвых сітуацыях, таму некаторыя бацькі нават стварылі свае ўласныя версіі гэтай гісторыі.
Людміла згадвае, як адна мама распавяла, што паводзіны яе дачкі стала крыху хітрымі. Каб выправіць паводзіны дачкі, мама сказала дзіцяці:
«Дзе прынятыя гэткія паводзіны? У каламутным свеце! Гэта парада хітрай Рапухі!»
Людміла часта раіць бацькам, якія скардзяцца на паводзіны сваіх дзяцей, скласці спіс дрэнных звычак і прыляпіць яго да халадзільніка. Людміла мяркуе, што дзеці адлюстроўваюць паводзіны сваіх бацькоў, таму мэта складання спісу непрымальных звычак у тым, каб бацькі спачатку папрацавалі над зменамі ў сабе, перш чым разбірацца з паводзінамі сваіх дзяцей.
«Спачатку бацькі часта заміраюць, потым смяюцца. У тых, хто спрабуе, спіс становіцца канкрэтным планам самаўдасканальвання», — сказала яна. — «Гэта сапраўды працуе».
Людміла Арол выконвае пятае практыкаванне Фалуньґун з дзецьмі ў парку. Фота: Дзяніс Нагарнюк
Людміла мяркуе, што апроч універсальных прынцыпаў «Ісціна, Дабрыня, Цярпенне», у кожнай сям’і ёсць свае важныя каштоўнасці, якія перадаюцца ад старэйшых пакаленняў, такія як шчырасць, адкрытасць, бескарыслівасць, гатоўнасць дапамагчы, павага, працавітасць і гэтак далей.
Людміла распавядае, што яе бацькі, напрыклад, верылі ў тое, што трэба жыць сумленна і не зайздросціць. Яе бацька вучыў: «Жыві сумленна і будзеш спаць спакойна».
«Вельмі важна перадаць гэтыя каштоўнасці дзецям», — кажа яна. — «Я вельмі ўдзячная сваім бацькам за тое, што вырасла ў такім асяроддзі».
Людміла спадзяецца, што яе казка і «Тры скарбы», пра якія ў ёй гаворыцца, дапамогуць кожнаму ў жыцці.
«Гэтыя неацэнныя якасці вельмі патрэбныя нам, нашым блізкім і гэтаму свету», — кажа Людміла.
Вы можаце прачытаць «Казку пра Лотас» на беларускай мове тут.
Аўтарка: Джослін Неа
Крыніца: The Epoch Times
