Праблему гвалтоўнага вымання органаў у Кітаі абмеркавалі ў Эдмантане
Былы чалец парламента Канады Дэвід Кілгур (злева) і міжнародны адвакат па правах чалавека Дэвід Мэйтас распавялі ў падкамітэце па правах чалавека пра пра сямігадовыя расследаванні незаконных трансплантацый органаў у Кітаі. Атава, 5 лютага 2013 года. Фота: Matthew Little / The Epoch Times
Этан Гутман, вядомы аналітык кітайскаtй палітыкі, друкуецца ў многіх выданнях, працаваў апошнія сем гадоў над даследаваннем праблемы гвалтоўнага здабывання органаў у вязняў сумлення ў Кітаі. Іх забіваюць у апошні момант перад трансплантацыяй, каб органы, якія перасаджваць за вялікія грошы, былі «свежыя».
Спадар Гутман апісаў дадзеную працэдуру ў першай главе сваёй новай кнігі «Бойня: масавыя забойствы, выманне органаў і кітайскі сакрэт вырашэння праблем з дысыдэнтамі».
28 кастрычніка ў Эдмантане ён разам з іншымі экспертамі прыняў удзел у форуме па праблеме санкцыянаванага дзяржавай прымусовага здабывання органаў у Кітаі.
«Гэтая праблема сапраўды моцна закранае Канаду», – лічыць с-р Гутман, які правёў тур па васьмі канадскіх гарадах, каб асвятліць гэтую праблему і паведаміць пра свае высновы.
Калі ў 2006 годзе ўпершыню з’явіліся паведамленні аб гвалтоўным выманні органаў у Кітаі ў жывых вязняў сумлення – паслядоўнікаў Фалуньгун, Дэвід Кілгур, былы дэпутат Эдмантана і дзяржаўны сакратар па пытаннях Азіяцка-Ціхаакіянскага рэгіёну, і Дэвід Мэйтас, міжнародны адвакат па правах чалавека, першымі правялі ўсебаковае расследаванне дадзенага пытання. Свае высновы яны апублікавалі ў кнізе «Крывавае жніво: забойства паслядоўнікаў Фалуньгун дзеля іх органаў».
«Гэта свайго роду вяртанне дадому, туды, дзе пачыналася расследаванне», – сказаў Этан Гутман. У ходзе напісання кнігі ён апытаў больш за 100 чалавек, у тым ліку ахвяр пераследаў і лекараў з кітайскіх ваенных шпіталяў, якія раскаяліся, якія ўдзельнічалі ў гвалтоўным выманні органаў.
«Ён выдатны даследчык і пісьменнік. Ён не баіцца ціску, як іншыя людзі, якія непакояцца аб сваёй наступнай візе ў Кітай », – сказаў с-р Кілгур, іншы асноўны дакладчык на форуме, які праходзіў ува Універсітэце Альбэрты.
З нагоды рэакцыі Канады на гэтыя злачынствы ў Кітаі Дэвід Кілгур спаслаўся на рэкамендацыі, выкладзеныя ў кнізе «Крывавае жніво». Сярод іх ёсць, напрыклад, адмова навучаць кітайскіх спецыялістаў па трансплантацыі ў канадскіх універсітэтах.
Ён таксама заклікаў да ўвядзення закона, які забароніць канадцам ездзіць за «купляй» органаў у Кітай. Дадзеная тэндэнцыя цяпер вядомая як «трансплантацыйны турызм”. Акрамя таго, с-р Кілгур прапанаваў прыбраць кітайскія Інстытуты Канфуцыя з дзяржаўных адукацыйных устаноў.
«Маа і кампартыя трываць не могуць Канфуцыя і канфуцыянства. Аднак камуністычная партыя Кітая (КПК) выявіла, што многія людзі на Захадзе не ведаюць гэтаму і маюць добрае меркаванне аб Канфуцыі. Таму, КПК выкарыстоўвае гэтую “этыкетку” у сваёй прапагандзе», – растлумачыў ён.
Кітайскі рэжым сцвярджае, што Інстытуты Канфуцыя садзейнічаюць распаўсюджванню кітайскае мовы і культуры. Аднак КПК выкарыстоўвае іх як інструменты для пашырэння сваёй «мяккай улады». Канадскія эксперты раней заявілі, што гэтыя ўстановы прымаюць актыўны ўдзел у шпіянажы. 29 Кастрычнік школьны савет Таронта вырашыў спыніць партнэрства з інстытутамі Канфуцыя. Універсітэт МакМастэр і Універсітэт Шербрук нядаўна прынялі аналагічныя рашэнні.
За мяжой разумення
Доктар Шарль Элс, іншы асноўны дакладчык на мерапрыемстве і спецыяліст-псіхіятр, які працаваў з пацыентамі пасля трансплантацыі на працягу шэрагу гадоў, сказала, што гэта ганьба, калі медыцынская супольнасць не хоча ведаць факты гвалтоўнага здабывання органаў у Кітаі.
Шарль Элс з’яўляецца прафесарам Універсітэта Альберты. «Мая першапачатковая рэакцыя на кнігу” Бойня “складаецца ў тым, што я не мог сабе ўявіць, якія псіхіятрычныя ўзрушэнні і пекла праходзяць людзі, якіх забіваюць на органы, а таксама іх сваякі», – сказаў прафесар.
«Я не магу зразумець, як такое можа адбывацца, гэта выходзіць за рамкі разумення. Цяпер пытанне аб святасці жыцця ўвесь час вяртаецца да мяне», – кажа Шарль Элс.
Каб дапамагчы спыніць жахлівую практыку ў Кітаі, людзі могуць пачаць з павышэння дасведчанасці грамадства аб дадзенай праблеме, лічыць прафесар.
Тыя, хто ўдзельнічае ў гвалтоўным выманні органаў у Кітаі і якіх-небудзь даследаваннях, якія яны падаюць для публікацыі, не павінны дапускацца на канферэнцыяў і ў акадэмічныя ўстановы, дадаў ён.
«Фармацэўтычная прамысловасць таксама павінна несці адказнасць … Магчыма, фармацэўтычная прамысловасць павінна дзейнічаць карпаратыўна, каб не супрацоўнічаць з Кітаем у перасадцы органаў», – прапанаваў Шарль Элс.
————————-
Крыніца: Вялікая Эпоха
